پازلی به نام زندگی
سعی کن فقط زندگی کنی به خاطرآوردن سهم پیرهاست.پازلی به نام زندگی
سعی کن فقط زندگی کنی به خاطرآوردن سهم پیرهاست.سندروم!
هرسال همینطوری میشم.دچاریه حالتی که اسمشوگذاشتم سندروم قبل ازتولد تقریباازنیمه اول آذرشروع میشه وتاآخرش طول می کشه...........
سلامی به آفتاب
دوباره به آفتاب سلامی دوباره دادم
سلام می کنم به باد،
به بادبادک و بوسه،
به سکوت و سوال
و به گلدانی،
که خواب ِ گل ِ همیشه بهار می بیند!
سلام می کنم به چراغ،
به «چرا» های کودکی،
به چالهای مهربان ِ گونه ی تو!
سلام می کنم به پائیز ِ پسین ِ پروانه،
به مسیر ِ مدرسه،
به بالش ِ نمنک،
به نامه های نرسیده!
سلام می کنم به تصویر ِ زنی نِی زن،
به نِی زنی تنها،
به آفتاب و آرزوی آمدنت!
سلام می کنم به کوچه، به کلمه،
به چلچله های بی چهچه،
به همین سر به هوایی ِ ساده!
سلام می کنم به بی صبری،
به بغض، به باران،
به بیم ِ باز نیامدن ِ نگاه ِ تو...
باورکن من به یک پاسخ کوتاه،
به یک سلام ِ سر سری راضیم!
آخر چرا سکوت می کنی؟
یغما گلرویی
من ازبی برنامگی متنفرم!
ازبی برنامه گی متنفرم.اگه دست خودم بودزمان ومکان مرگم روهم ازقبل برنامه ریزی میکردم.دوست ندارم اگه قراره کاری انجام بدم بدون برنامه ریزی وبه قول معروف ازروی معده باشه.
مثلااگه قراره دوستم منوشام دعوت کنه رستوران بهم بگه فلان ساعت فلان جامیبینمت نه اینکه بگه مثلاساعت۶ جلوی فلان جاهموببینیم بعدش تصمیم بگیریم کجابریم چون من جایی روسراغ ندارم(پس عمه ی من هست که ۶روزهفته باجناب دوست پسرمحترمش تویکی ازهمین جاهاقرارمراردارن)این دفعه هم نمی خواستم توی ذوقش بزنم چون به خاطر اولین حقوقش داشت به ماسورمیداد.ولی خداییش دفعه دیگه ملاحظه نمی کنم هرکی می خوادباشه.خداروشکرچیزی که تواین شهربی دروپیکرفراوونه کافی شاپ وفست فوده تازه مسئله هم که خوردن نیست اصل دیدن هم وگپ زدنه حالامثلااگه اون منویه کله پاچه ای هم می بردمن اعتراض میکردم؟آخرش هم من گفتم کجابریم چه جوری بریم چی بخوریم کی برگردیم چه جوری برگردیم!ازمامان بودن خسته شدم!!
پی ن خبری:بابادیشب رفت سفرتایکشنبه.
پی ن اعتراضی:چقدرپالتوهاامسال زشتن شایدم جایی که من رفتم زشت بودن!
پی نوشت دعایی:خدایاازت نمی خوام که به من دردورنج وسختی ندی ازت صبروتحمل وطاقت مقابل سختی هارومیخوام.
پی نوشت خواهرشوهری:من اصلااون سرویس یاقوت قرمزرو که شیواانتخاب کردرودوست ندارم!